Η
Κοινωνική
Διαμεσολάβηση
είναι θεσμός, που λειτουργεί με μεγάλη επιτυχία στο εξωτερικό
(Αμερική, Αγγλία) εδώ και πολλές
δεκαετίες, εξασφαλίζει δε την πρόσβαση
των κατοίκων ενός Δήμου σε υπηρεσίες επίλυσης συγκρούσεων και αφορά υποθέσεις, όπου οι διαφορές δεν είναι χρηματικές, αλλά επικεντρώνονται στις ανθρώπινες
σχέσεις και στην ανάγκη για την επίλυσή τους μέσα από την ουσιαστική
επικοινωνία και το διάλογο.
Αφορά, ως επί το πλείστον, και συγκρούσεις, που αναφύονται ανάμεσα σε δημότες, γείτονες, συνοικούντες σε μια πολυκατοικία, μέλη μιας λέσχης ηλικιωμένων του
Δήμου, μέλη Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων ενός σχολείου, ομάδες πολιτών γενικότερα. Η επίλυση των θεμάτων αυτών αφορά
μεν, κατά κύριο λόγο, τους εμπλεκομένους, ωστόσο, μπορεί να επηρεάζει όλη την κοινότητα ή τη γειτονιά.
Για παράδειγμα να αναφέρουμε τα παράπονα στη γειτονιά για θόρυβο ή για τα
σκουπίδια, η προσπάθεια εξεύρεσης μιας κοινά αποδεκτής λύσης των δημοτών για τη
δημιουργία μιας παιδικής χαράς σε μια συγκεκριμένη περιοχή του Δήμου και όχι σε
κάποια άλλη και άλλες.
Η διαδικασία της
κοινωνικής Διαμεσολάβησης δεν αφορά σε υποθέσεις, που υπάγονται στη διαδικασία
του Ν.3898/2010 για τη Διαμεσολάβηση σε Αστικές και Εμπορικές Υποθέσεις, ωστόσο
διέπεται από βασικές αρχές της Διαμεσολάβησης και συμβάλλει στην επίλυση δύσκολων
προβλημάτων, που τυχόν αντιμετωπίζουν οι δημότες, που έχουν διαφορετικά βιώματα, επαγγελματικά προφίλ, συνήθειες,
θρησκεία και κουλτούρα.